یک جاسوسی سرگرم‌کننده
داخلی صفحه آخر خبر
یک جاسوسی سرگرم‌کننده
سازندگان پوکمون به دنبال چه هستند؟
بازی پوکمون گو که در چند هفته اخیر به تیتر یک اخبار این حوزه مبدل شده است، در کشور‎هایی چون چین و روسیه به‎دلیل مسائل امنیتی ممنوع شده است.
شنبه ۱۶ مرداد ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۲۰
کد مطلب: 4809
ازی پوکمون گو که در چند هفته اخیر به تیتر یک اخبار این حوزه مبدل شده است، در کشور‎هایی چون چین و روسیه به‎دلیل مسائل امنیتی ممنوع شده است.
ظاهر شدن پوکمون‎‎ها در مناطق حساس نظامی امنیتی به‎ویژه در نزدیکی پایگاه‎‎های نظامی و سایت‎‎های موشکی باعث به‎وجود آمدن مشکلاتی برای کاربران این بازی‎‎ها در این کشور‎ها شده است.
بازداشت چند نوجوان در نزدیکی یکی از سایت‎‎های موشکی چین که به‎دنبال پوکمون‎‎ها بودند، یکی از اتفاقات رخ داده در این چند هفته اخیر است. این هشدار امنیتی تقریبا در همه کشور‎ها به کاربران داده می‎شود که این بازی می‎تواند مشکلات زیادی برای مردم و دولت‎‎ها به‎وجود بیاورد. تا جایی که حتی رژیم اشغالگر قدس هم این بازی را در اماکن نظامی و امنیتی خود ممنوع کرده و برای متخلفان برخورد‎های شدیدی را در نظر گرفته است.

از ابتدا تا‎کنون
در دنیای امروز بازی‎‎های رایانه‎ای در کنار ابزاری برای سرگرمی و تفریح، به صنعتی پردرآمد مبدل شده است و همین امر باعث شده کوچک‎ترین حرکتی در این حوزه، تاثیرات فراوانی بر جهان اطراف خود بگذارد. بازی‎‎های رایانه‎ای که اولین دوره ورودشان به بازار به سال‎های ۱۹۴۵ تا ۱۹۴۷ برمی‌گردد با فراز و فرود‎‎های بسیاری روبه‎رو بوده و هر بار با انقلابی در این صنعت، تحولی جدیدی رخ داده است که همان دوره اول، شرکت‎‎هایی هم‎چون آتاری (Atari) و نینتندو (Nintendo) در این عرصه پیشتاز بوده‎اند.
با فراگیر شدن رایانه‎‎های شخصی و تحول نمایش گرافیکی در این رایانه‎ها، یکی از گام‎های موثر در تحول صنعت بازی‎‎های رایانه‎ای برداشته شد که در گام بعدی پس از ارائه سیستم عامل ویندوز به بازار این تحول تکمیل‎تر شد.
به نوعی می‌توان گفت تحول اساسی این صنعت پس از ورود سیتم عامل‎‎های با رابط گرافیکی رخ داد و در کنار آن نیز کنسول‎‎های بازی نیز پا به پای رایانه‎‎های شخصی به‌روز شدند.
با این تحول اساسی در صنعت بازی‎‎های رایانه‌ای، فرصتی پدید آمد تا بازی‎‎های جدید با محوریت داستان و سناریو تولید شود. این دو اتفاق در کنار یکدیگر باعث شدند تا میزان علاقه‎مندی مردم جامعه و در نتیجه افزایش مخاطبان این صنعت روند چشمگیری داشته باشد و همین امر باعث شد تا فعالان اقتصادی و شرکت‎‎های بزرگ و کوچک برای بهره‎مندی از منفعت بازار این صنعت، به سرمایه‎گذاری در این حوزه روی بیاورند و اغلب هم با سود‎های کلان آینده تجاری خود را تضمین و تامین کنند.
ولی در خیلی از پروژه‎‎های تولید شده در چند دهه گذشته، حتی اصل سرمایه هم برگشت نداشته است و این خود علامت سوال بزرگی است که چرا همچنان برای این‎گونه پروژه‎ها سرمایه‎گذاری می‌شود؟

ابزار فرهنگی یا صنعتی!
به‎طور کلی با مرور سیاست‎‎های کلان حاکم بر دنیای امروزی علی‌الخصوص اروپا و آمریکا کاملا مشخص است که هر گونه سرمایه‎گذاری در هر حوزه‎ای با هدف سودآوری (چه مادی و چه غیر مادی) صورت می‎پذیرد و این ساده‌انگاری است که فکر کنیم این همه سرمایه‎گذاری در حوزه بازی‎‎های رایانه‎ای فقط با هدف سرگرمی و تفریح صورت گرفته است.
بازی‎‎های رایانه‎ای از ابتدای ظهور خود به دلایل گوناگون اعم از تعاملی بودن با کاربر یا استفاده از عناصری چون داستان، گرافیک، شخصیت‎پردازی و قهرمان‎پروری، هیجان و اکشن و... به یکی از ابزار‎های جذاب برای سرگرمی و تفریح و از همه مهم‎تر فرهنگ‎سازی و ترویج سبک زندگی، مبتنی بر فناوری‎‎های نوین مبدل شده است.
اما در این میان یکی از جنبه‎‎های اصلی و تاثیرگذار بازی‎‎های رایانه‎ای همیشه به عمد یا سهو مغفول واقع شده و آن هم رویکرد فرهنگی بازی‎‎های رایانه است. عمده بازی‎‎های رایانه‎ای در پوشش سرگرمی و تفریح هدفی یا اهدافی را دنبال می‎کنند. از ترویج سبک زندگی گرفته تا تبلیغ و القا تفکرات و نظرات و عقاید یا توجیه سیاست‎‎های درست و غلط دولت‎ها و حکومت‎ها و... .
دلیل اصلی حمایت از بازی‎سازی در ایران، تفاوت فرهنگی بین کشور ما و کشور‎های تولید‎کننده بازی‎‎های رایانه‎ای است که همین تفاوت بعضا ناخواسته و در برخی موارد به‎صورت برنامه‎ریزی شده برای ما ایجاد مشکل می‌کند.
اگر واقعا این نگاه مورد تایید مسئولان مرتبط و بازی‌سازان و فعالان این حوزه نیست، واقعا چه لزومی دارد در عرصه‎ای ورود داشته باشیم که نه از نظر فنی و نه از نظر محتوایی و نه از نظر اقتصادی توان رقابت با نمونه‎‎های خارجی را نداریم. سوالی که تا‎کنون از سوی مخالفان بی‎پاسخ مانده است.
به‎نظر می‎رسد پیش از آنکه در عرصه تولید بازی‎‎های رایانه‎ای ورود بشود، بهتر بود سیاست کلان و نگاه ملی حاکم بر این حوزه با توجه به این ملاحظات تدوین می‎شد.

تحولی جدید به نام پوکمون گو
اتفاقی که در فضای حقیقی واقعا روی داد و حضور چند هزار نفری کاربران در خیابان‎‎ها برای شکار پوکمون‎ها، همگان را متعجب کرد و از طرف دیگر تب نصب و اجرای بازی را در دیگر مردم جامعه بالا برد.

این همه ماجرا نیست
روی دیگر سکه را هم باید دید. در ابتدای نصب بازی، از ما برای دسترسی‎‎های غیرمعمول در بازی‎‎ها، اجازه گرفته می‌شود، از اجازه تصویربرداری با گوشی دوربین و ارسال آن به سرور بازی گرفته تا استفاده از جی‎پی‎اس و دسترسی به حافظه و دفترچه تلفن و... .
این بازی از اطلاعات منطقه جغرافیایی که در آن قرار دارید و قابلیت‎‎های دوربین تلفن همراه شما استفاده می‎کند تا موجوداتی را که «پوکمون» نامیده می‎شوند، روی صفحه نمایش گوشی تلفن همراهتان نمایش دهد. به این ترتیب مکان جغرافیایی که در آن هستید، تبدیل به مکان بازی می‎شود. هدف در این بازی این است که تا جایی که امکان دارد پوکمون‎‎های بیشتری را جمع کنید و سپس قدرتشان را افزایش دهید. برای پیدا کردن و شکار پوکمون‎‎های پنهان شده، باید دوربین گوشی تلفن را فعال کنید، در دنیای واقعی بگردید و همان‎طور که راه می‎روید، برای پوکمون‎‎ها گوی یا پوکبال (poke ball) بفرستید. به همین دلیل با ارسال تصاویر منطقه جغرافیایی هر فرد به نرم‎افزار بازی، به‎نظر می‎رسد طراحان این بازی به ظاهر جذاب ولی پیچیده و خطرناک، می‎توانند اطلاعاتی بعضا حساس بدون هزینه‎‎های گزاف از محیط کشور‎های گوناگون به‎دست بیاورند.
Share/Save/Bookmark